عوامل و موانع مؤثر بر مشارکت اجتماعی سالمندان

مقدمه: مشارکت اجتماعی عامل تعیین کننده سلامت و بعد مهم و قابل اصلاح سالمندی موفق است. این مطالعه با هدف بررسی میزان مشارکت اجتماعی، علل و موانع مؤثر بر آن در سالمندان شهر خرم آباد انجام شده است. روش کار: مطالعه حاضر، مطالعهای توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی است، که طی آن 286 نفر از سالمندان ساکن خرم آباد به روش نمونه گیری تصادفی طبقهای و خوشهای انتخاب شدند، ابزار گردآوری دادهها فرم مشخصات فردی و"پرسشنامه مشارکت اجتماعی طرح بررسی سلامت جامعه کانادا" بود. دادهها توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمونهای آماری تی مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه، آزمون ولچ، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شد، سطح معنی داری 16 / 1 > P در نظر گرفته شد. یافتهها: میانگین سنی سالمندان شرکت کننده در مطالعه ) 39 / 5 )± 58 / 59 بود، میانگین نمره مشارکت اجتماعی سالمندان ) 61 / 6 )± 15 / 11 از نمره کل 32 بود. بیماریها 3 / 81 درصد، مشکلات مالی 6 / 72 درصد و عدم دسترسی فیزیکی 9 / 66 درصد به ترتیب مهمترین موانع مشارکت اجتماعی سالمندان بودند، بین متغیرهای سن و سطح درآمد با مشارکت اجتماعی رابطه معناداری برقرار بود ) 111 / 1 > P(. طبق نتایج تحلیل رگرسیون تقریباً 35 درصد از واریانس مشارکت اجتماعی توسط متغیرهای سن، تحصیلات، شاغل بودن و داشتن مسکن شخصی تبیین میشود. نتیجه گیری: علی رغم تمایل سالمندان میزان مشارکت اجتماعی آنها پایین بود، که نیاز به سیاست گذاری و برنامه ریزی در جهت رفع موانع و فراهم نمودن بستر مشارکت هر چه بیشتر این عزیزان دیده میشود